بررسی عوامل مرتبط با رفتارهای آموزشی رابطین بهداشت از بیماری سالک بر اساس مدل بزنف در شهر یزد

زمینه و هدف: سالک یک بیماری انگلی است که گسترش آن در تمام قاره‏های جهان به جز استرالیا گزارش شده است و بیشترین میزان وقوع آن در ایران و عربستان مشاهده می‏شود. مدل بزنف یکی از کاملترین مدل‏های ترکیبی جهت مطالعه و شناسایی رفتار و ایجاد رفتارهای جدید در جامعه است. با توجه به آندمیک بودن بیماری سالک در شهر یزد و نقش مهم رابطین بهداشتی در آموزش خانواده‏ها، این پژوهش با هدف تعیین عوامل مرتبط با رفتار آموزشی رابطین در این زمینه بر اساس مدل بزنف طراحی و اجرا شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، کلیه رابطین (60 نفر) مراکز بهداشتی درمانی مناطق آندمیک سالک در شهر یزد و پایگاههای بهداشتی تحت پوشش این مراکز به روش سرشماری انتخاب شده وپرسشنامه‏ای را که بر اساس مدل بزنف تنظیم شده بود، تکمیل نمودند. تجزیه و تحلیل داده‏ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها: رفتار آموزشی رابطین در سطح مطلوبی قرار نداشت. تأثیرگذارترین افراد برای اقدام آموزشی رابطین کارکنان بهداشتی بود ند. رفتار رابطین با نگرش، قصد و عوامل قادرکننده همبستگی مستقیم معنادار داشت. بین نگرش با آگاهی، قصد و عوامل قادرکننده نیز ارتباط مستقیم وجود داشت. نتیجه گیری: دادن آگاهی به رابطین به تنهایی نمی‏تواند رفتار آموزشی در آنها ایجاد کند، بلکه باید با آموزش مؤثر و فراهم‏کردن نگرش به عمل و عوامل قادرکننده برای کارکنان بهداشتی و به تبع آنها رابطین، رابطین بهداشتی را برای آموزش به جامعه توانمندتر ساخت.